La Palma: Pico Bejenado

De Pico Bejenado is zeker niet de hoogste top op het mooie eiland La Palma. Hoewel deze berg onderdeel is van de Caldera de Taburiente, ligt hij daar helemaal los van. Daarom wordt de Pico Bejenado vaak de enige berg van het eiland genoemd.

Om er te komen, rijd je met de auto via de plaats El Paso naar het nationale park Caldera de Taburiente. Bij het informatiecentrum kun je even stoppen en je laten informeren over het park. Wil je echt een eind lopen, dan kun je de auto hier laten staan. De aanloop naar het startpunt bij "Pista de Valencia" zal dan al gauw 1,5 à 2 uur bedragen.
Met de benenwagen naar de Pico Bejenado.
Langzamerhand komen we boven de wolken.

Wij zijn doorgereden bij het informatiecentrum. De LP-302 brengt je een eind het park in. In eerste instantie volg je de borden richting La Cumbrecita, maar na 1 à 1,5 km ga jij rechtdoor waar de weg richting La Cumbrecita afslaat. Je volgt nu de borden richting "Valencia." Enkele kilometers verderop gaat de verharde weg over in een onverharde. Wij hebben hier de auto geparkeerd. Uiteindelijk bleek er ongeveer 1,5 km verder nog een parkeerplek te zijn, maar sommige stukken van de onverharde weg waren erg ruw, dus wij waren blij dat wij onze kleine huurauto dit niet hadden aangedaan. Dit stuk valt ook prima te lopen, het loopt maar licht op, dus mooi om de spieren alvast wat op te warmen.

Bij de Pista de Valencia start route 6 van het nationale park. In de ANWB wandelgids La Palma is het route 13. De route is tevens goed gemarkeerd met geel-witte strepen: PR LP 13.3.

Vanaf het punt bij Pista de Valencia begint de weg iets meer op te lopen. Af en toe even bijtanken, maar dit deel is nog prima te doen.
Bij "El Rodeo" komen 2 paden samen. Het ene is de PR LP 13.3 (het pad dat wij dus hebben gelopen), de ander komt vanaf La Cumbrecita. Bij El Rodeo kun je al even een blik werpen op de diepe krater. Vanaf dit punt begint het zwaardere werk. De komende 2 kilometers klim je 350 meter (volgens metingen met van de GPS): een gemiddeld stijgingspercentage van zo'n 17% dus...

Na El Rodeo wordt het pad smaller en kom je dichter langs
afgronden te lopen. Het is goed te doen, maar mensen
met hoogtevrees moeten goed hun grenzen kennen.
Voor mensen met hoogtevrees kunnen er in die laatste 2 kilometers wat lastige passages zitten. Het pad wordt smaller en met aan de ene kant een bergwand en de andere kant de afgrond is er weinig marge.
Ik ben zelf geen held op hoogtes. En eng was het op een aantal punten echt wel! Op die stukken heb ik mijn aandacht vooral op het pad gefocust, zonder me te laten afleiden door de dieptes naast me. Het pad was echter wel te doen, zodat de wens om op de top te komen het won van mijn hoogtevrees.
Maar als je jezelf niet vertrouwt: keer om!!!

Op de top van de Pico Bejenado ben je waarschijnlijk niet de enige. Zeker niet op een mooie heldere dag. Wie op tijd vertrekt (vaak vormen zich in de loop van de ochtend al wolken rondom de bergtoppen), wordt beloond met een schitterend uitzicht over de krater. Zo'n 800 à 900 meter kijk je de diepte in en tegen een imposante kraterwand richting het noorden. Bovendien heb je een mooi uitzicht over het zuidelijke deel van La Palma.

Neem de tijd om te genieten voordat je (via dezelfde route) weer teruggaat naar het startpunt.

Vanaf onze auto naar de top was het precies 7 km.
Laagste punt (startpunt): 1062 meter.
Hoogte punt (top Pico Bejenado): 1854 meter.

Uitzicht bij El Rodeo. Eerste blikken op de kraterwand.

Hoe hoger je komt, hoe minder bomen...

Uitzicht vanaf de top van de Pico Bejenado.
Je kijkt hier zo'n 800 à 900 meter de diepte van de krater in.


Op de rand van de krater...

Reacties